หญิงสาวที่ไม่เคยรักชีวิตของตัวเองอย่างปอ ต้องเผชิญกับบางสิ่งบางอย่าง ที่ยากเกินอธิบาย ที่เริ่มเข้ามาคุกคาม ทั้งจากการสัมผัส มองเห็น ได้ยินทั้งภาพและเสียง อย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อนในโรงพยาบาล เริ่มต้นจากเสียงร้องของเด็ก ที่ไม่สามารถหาต้นตอได้ ตุ๊กตาที่ขยับได้เอง ของคนไข้เด็กที่อยู่ในห้องผู้ป่วยรวม ภาพหลอนของหญิงสาว (ปรางทอง ชั่งธรรม) ที่ตนไม่เคยรู้จัก รวมไปถึงภาพเสมือนที่ดูเหมือนจริง ซึ่งล้วนมีภาพของตัวเอง เข้าไปอยู่ร่วมในเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้นทุกครั้ง พร้อมกับมีภาพของคนอีกหลายคน และอีกหลายเหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะจริงจัง และรุนแรงมากขึ้นทุกที ในขณะเดียวกันกับที่ พัฒน์ (กรุณพล เทียนสุวรรณ) เจ้าหน้าที่ติดตามการรักษา ของศูนย์บำบัดผู้ติดยาเสพติดคนใหม่ ก็ถูกส่งเข้ามาประกบกับปอ เพราะเกรงว่าจะยังคงมีประวัติการใช้ยาในตัวปอ โดยที่ไม่มีใครรู้ว่า นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของ สิ่งที่ยากเกินกว่าคำอธิบาย ที่ชักนำทุกคน ย้อนกลับไปสู่ต้นตอของปรากฎการณ์ ที่นิยามได้ด้วยคำจำกัดความว่า... เฮี้ยน
